نحوه درمان آکنه صورت + آشنایی با انواع آکنه

  • 22 شهریور 1402
  • صفر نظر
  • پوست، مو و زیبایی

آکنه یک بیماری پوستی است که باعث ایجاد لک و جوش می‌شود، به خصوص روی صورت، شانه‌ها، پشت، گردن، سینه و بازوها. آکنه زمانی اتفاق می‌افتد که چربی و پوست مرده فولیکول‌های مو را مسدود کرده و باعث التهاب می‌شود. جوش‌های سرسفید، جوش‌های سرسیاه، کیست‌ها و ندول‌ها همه انواع آکنه هستند. ما امروز در مورد درمان آکنه صورت و هر آنچه لازم است در این باره بدانید با شما صحبت می‌کنیم.
آکنه معمولاً در دوران بلوغ، زمانی که غدد چربی فعال می‌شوند، رخ می‌دهد، اما در هر سن دیگری ممکن است اتفاق بیفتد. با اینکه برای سلامتی خطری ندارد اما ظاهر ناخوشایندی ایجاد می‌کند. معمولا افراد آکنه را بین سنین 12 تا 24 سال تجربه می‌کنند.

 

زنی در حال رفع آکنه


آکنه و جوش صورت چیست؟

آکنه یک بیماری شایع پوستی است که باعث ایجاد لکه‌هایی روی صورت، گردن، پشت یا سینه می‌شود. آکنه انواع مختلفی دارد که از جمله آن می‌توان از جوش‌های سرسفید، سرسیاه یا جوش‌های ملتهب و چرکی یاد کرد.


آکنه بزرگسالان که آکنه هورمونی نیز نامیده می‌شود، آکنه‌ای است که بعد از سن 18 تا 20 سالگی ادامه می‌یابد یا زمانی که فردی در اوایل دهه بیست سالگی خود است شروع می‌شود. آکنه ولگاریس عموماً نوجوانان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و برای 3 تا 5 سال ادامه می‌یابد، اگرچه گاهی اوقات می‌تواند برای مدت طولانی‌تری نیز ادامه یابد.


برخی از افراد دارای شکل خفیف آکنه هستند که فقط با لکه‌ها یا شیوع موقتی بروز می‌کند، در حالی که برخی دیگر آکنه‌های شدیدتری دارند که نواحی بزرگی از صورت و بدن آنها را درگیر می‌کند. آکنه در زنان بیش از مردان دیده می‌شود.


آکنه ظاهر ناخوشایندی دارد به همین دلیل ممکن است فرد اعتماد به نفس خود را برای بودن در جمع از دست بدهد. با این حال، درمان‌های موثری برای آن کشف شده است. اگر آکنه دارید و وجود آن آزارتان می‌دهد، می‌توانید با یک داروساز یا پزشک عمومی‌ مشورت کنید و تحت درمان قرار بگیرید.

مقاله پیشنهادی: راه های درمان کهیر


انواع آکنه‌

آکنه صورت را می‌توان در 6 نوع اصلی دسته‌بندی کرد:
جوش‌های سرسیاه: این نوع آکنه به صورت جوش‌های بسیار کوچک سر سیاه روی پوست ایجاد می‌شود. این جوش‌ها با فشرده شدن از زیر پوست خارج می‌شوند.
جوش‌های سر سفید: این نوع آکنه تقریبا شبیه جوش‌های سر سیاه است اما تقریبا سفت‌تر هستند و در صورت فشرده شدن معمولا از پوست خارج نمی‌شوند.
پاپول‌ها: نوع دیگری از آکنه جوش‌های قرمز رنگ کوچکی است که به صورت یک برجستگی بر صورت ظاهر شده و اگر لمس شود احساس درک ایجاد می‌کند. 
پوسچول‌ها: شبیه به پاپول‌ها، اما دارای نوک سفید در مرکز هستند که ناشی از تجمع چرک است.
ندول‌ها: توده‌های سخت بزرگی که در زیر سطح پوست ایجاد می‌شوند و می‌توانند دردناک باشند.
کیست: شدیدترین نوع آکنه کیست است. کیست شبیه توده‌های بزرگ چرکی و مانند جوش‌های بزرگ ظاهر می‌شود و احتمال اینکه جای آن در آینده باقی بماند زیاد است.


شدت هر نوع آکنه چقدر می ‌تواند باشد

بافت پوست انسان به گونه‌ای است که منافذی زیادی دارد. این منافذ متصل به غدد چربی زیر پوست هستند. فولیکول‌ها غدد چربی را به منافذ پوست متصل می‌کنند. فولیکول‌ها خود کیسه‌های کوچکی هستند که وظیفه تولید و ترشح مایع را بر عهده دارند.


غدد یک منبع معتبر روغنی به نام سبوم تولید می‌کنند. این سبوم وظیفه انتقال سلول‌های مرده پوست به سطح پوست را بر عهده دارد. سبوم وظیفه خود را به کمک فولیکول‌ها انجام می‌دهد. در زیر هر فولیکول یک موی کوچک رشد می‌کند.


وقتی این فولیکول‌ها مسدود می‌شوند، چربی زیر پوست جمع شده و به صورت جوش خود را نشان می‌دهد. سلول‌های پوست، سبوم و مو می‌توانند با هم در یک پلاگ جمع شوند. این پلاگین با باکتری عفونی می‌شود و باعث تورم خواهد شد. هنگامی ‌که پلاگین شروع به شکستن می‌کند، جوش یا آکنه صورت ایجاد می‌شود.


باکتری‌هایی روی پوست زندگی می‌کنند و در عفونت جوش‌ها نقش دارند. طبق تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده شدت و فراوانی آکنه به سویه باکتری‌ها بستگی دارد. همه باکتری‌های آکنه باعث ایجاد جوش نمی‌شوند. اتفاقا یک سویه از باکتری‌ها به عاری از جوش ماندن پوست کمک می‌کند. 
از طرفی هر نوع آکنه شدت خاصی دارد. همان طور که در بخش انواع آکنه اشاره شد شدیدترین نوع آن کیست است که ظاهر بسیار ناخوشایندی ایجاد می‌کند.


علائم آکنه

علائم آکنه عبارتند از:
•    لکه‌های کوچک سفید رنگ زیر سطح پوست (جوش‌های سرسفید)
•    منافذ کوچک و مسدود شده با یک پلاگین سیاه (جوش‌های سرسیاه)
•    لکه‌های قرمز ملتهب که می‌توانند چرکی باشد (جوش‌های چرکی)
•    برجستگی‌های قرمز رنگ بزرگ زیر پوست که می‌تواند دردناک باشد (ندول‌ها)
دقت کنید گاهی اوقات لکه‌ها یا جوش‌ها به عنوان آکنه در نظر گرفته نمی‌شوند. با مراجعه به یک پزشک متخصص پوست می‌توانید از وجود یا عدم وجود آکنه بر پوست خود مطلع شوید. شما می‌توانید با مدیست تماس بگیرید. این مجموعه پزشکان حاذقی دارد که می‌توانند شما را راهنمایی کنند. با مدیست دیگر نگران هیچ بیماری نباشید.


عوامل تشدیدکننده آکنه

کارشناسان هنوز دقیقا نمی‌دانند که چرا برخی افراد دچار آکنه می‌شوند و برخی دیگر نه. با این حال آنها تعدادی از عوامل خطر را شناسایی کرده‌اند. این عوامل می‌توانند به ایجاد آکنه کمک کنند یا آن را بدتر سازند:
•    تغییرات هورمونی که می‌تواند در دوران بارداری یا بلوغ رخ دهد
•    سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) که با عنوان تنبلی تخمدان شناخته می‌شود و موارد مشابه
•    سیگار کشیدن
•    خواب ضعیف
•    فشار بالا
•    پاک کننده‌ها، کرم‌ها، مرطوب کننده‌ها و سایر محصولات زیبایی با محتوای روغن بالا
•    برخی از داروها، از جمله لیتیوم، برخی از انواع داروهای کنترل بارداری هورمونی، داروهای ضد تشنج و استروئیدها
•    سابقه خانوادگی آکنه صورت
در واقع هر فردی در دوران بلوغ بیش از هر زمان دیگری در معرض خطر ابتلا به آکنه قرار دارد. در این مدت، بدن شما دستخوش تغییرات هورمونی زیادی می‌شود. این تغییرات می‌تواند باعث تولید روغن شود و منجر به افزایش خطر آکنه گردد. آکنه‌های هورمونی مربوط به بلوغ معمولا با رسیدن به سن بلوغ بهبود می‌یابند و حتی ممکن است جوش‌های شما به طور کامل متوقف شوند.

 

مقایسه صورت آکنه و بدون آکنه


تاثیر رژیم غذایی بر آکنه

بر اساس یک بررسی که در سال 2021 انجام شد، برخی از غذاها یا رژیم‌های غذایی ممکن است روی آکنه تأثیر بگذارند:
رژیم غذایی با شاخص گلیسمی‌ پایین: کاهش مصرف غذاهای با شاخص گلیسمی ‌بالا، مانند کربوهیدرات‌های تصفیه شده و قندهای افزوده شده، می‌تواند به کاهش ضایعات آکنه کمک کند.


محصولات شیری: به نظر می‌رسد مصرف برخی محصولات شیری مانند شیر و بستنی، آکنه را برای برخی افراد بدتر می‌کند. با این حال، به نظر نمی‌رسد که پنیر و همچنین محصولات لبنی بدون شیر، آکنه را بدتر کنند.


چربی و اسیدهای چرب: مصرف مواد غذایی حاوی اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 می‌تواند آکنه را کاهش دهد.


رژیم‌های وگان و گیاه خواری: در حالی که رژیم‌های گیاه خواری و وگان می‌توانند فواید زیادی برای سلامتی داشته باشند، برخی از آنها به طور خاص برای درمان آکنه مفید است.


پروبیوتیک‌ها: پروبیوتیک‌هایی که در ماست، سایر غذاهای تخمیر شده و مکمل‌ها وجود دارند می‌توانند به بهبود آکنه کمک کنند. البته متخصصان هنوز نتوانسته‌اند پروبیوتیک‌ها را به صورت قطعی به عنوان درمان آکنه معرفی کنند.


درمان آکنه

یک شستشوی ملایم بدون صابون برای درمان آکنه می‌تواند مفید باش. پس توصیه می‌شود دو بار در روز صورت خود را با ژل شستشوی صورت و آب گرم بشویید. دقت کنید شستشوی زیاد پوست می‌تواند آکنه صورت را بدتر کند. اگر بعد از شستن پوستتان همچنان احساس چربی می‌کند، می‌توانید ژل شستشوی دیگری را امتحان کنید. بهتر است در این مورد از یک داروساز مشورت بگیرید.


اگر آکنه شما متوسط یا شدید باشد، پزشک می‌تواند داروهایی را تجویز کند که ممکن است به شکل قرص یا کرم مصرف شود. مهم است که به یاد داشته باشید که درمان آکنه به زمان نیاز دارد. اغلب 1 تا 2 ماه طول می‌کشد و شما در این مدت نباید درمان را متوقف کنید. حتی اگر متوجه شدید که آکنه شما بهتر شده است. اگر آکنه پس از اولین درمان بهبود نیافت، می‌توانید به داروساز یا پزشک خود مراجعه کنید و بپرسید که آیا درمان دیگری وجود دارد که امتحان کنید.


درمان‌ هایی که نیازی به نسخه پزشک ندارند

اگر آکنه خفیف دارید، داروساز می‌تواند به شما کمک کند یک شوینده یا پاک کننده آکنه، یک لوسیون یا کرم با موادی مانند بنزوئیل پراکسید، آزلائیک اسید یا اسید گلیکولیک انتخاب کنید. این داروها می‌توانند این عارضه را درمان کنند. از این محصولات درست در سراسر ناحیه‌ای که آکنه وجود دارد استفاده کنید، نه فقط روی نقاط منفرد. به عنوان مثال، اگر روی گردن خود آکنه دارید، باید کل گردن خود را با این محصول بشویید. 
درمان‌های دیگر می‌تواند به آکنه خفیف کمک کند، مانند میکرودرم ابریژن سبک، لایه برداری شیمیایی و دیاترمی ‌سبک. این درمان‌ها ممکن است نیاز به تکرار منظم داشته باشند و لازم به ذکر است برای افراد مبتلا به آکنه شدید مناسب نیستند.


درمان ‌هایی که نیازمند تجویز پزشک هستند

برای آکنه‌های شدیدتر، یا زمانی که سایر درمان‌ها موثر نبوده‌اند، پزشک ممکن است دارویی را برای شما توصیه کند. این دارو می‌تواند همراه با کرم‌ها و لوسیون‌های موجود در داروخانه برای درمان آکنه صورت مصرف شود یا جایگزینی برای آنها باشد.


پزشک شما ممکن است کرم‌های آنتی بیوتیکی را برای کاهش عفونت و التهاب در جوش‌ها یا ندول‌ها یا رتینوئیدها برای کمک به حذف جوش‌های سرسفید و سرسیاه تجویز کند. هر دوی این‌ها می‌توانند به عنوان یک عارضه جانبی، پوست شما را تحریک یا خشک کنند. در صورت بروز سوزش شدید پوست، استفاده از این محصولات را قطع کرده و به پزشک مراجعه کنید.


اگر آکنه شما پس از استفاده از این کرم‌ها بهبود نیابد، پزشک ممکن است داروهای خوراکی (آنهایی که از طریق دهان مصرف می‌شوند) را توصیه کند. این داروها شامل:
•    آنتی بیوتیک‌هایی از جمله داکسی سایکلین که برای از بین بردن باکتری‌های مضرر تجویز می‌شوند
•    داروهایی که ضد آندروژن هستند، از جمله اسپیرونولاکتون که می‌تواند ترشح هورمون تستوسترون را متوقف کرده و چربی کمتری در منافذ پوست تولید کند.
•    قرص‌هایی که برای ضد بارداری تجویز می‌شود و حاوی استروژن و پروژسترون هستند. 
•    ایزوترتینوئین خوراکی 
برخی از محصولات طبیعی مانند روغن درخت چای، بلغور جو دوسر کلوئیدی، عصاره چای سبز، آلفا هیدروکسی اسید (اسید میوه) و اسید آزلائیک نیز می‌توانند به آکنه کمک کنند. با این حال، آنها همچنین می‌توانند پوست شما را تحریک کنند یا با داروهای دیگری که ممکن است مصرف می‌کنید تداخل داشته باشند. پس قبل از استفاده از درمان‌های طبیعی آکنه با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

 


چگونه می‌ توان از بروز آکنه جلوگیری کرد؟

اگر آکنه دارید، راه‌هایی وجود دارد که به جلوگیری از ظاهر شدن لکه‌های جدید کمک می‌کند و از ایجاد اسکار آکنه پیشگیری خواهد کرد:
•    صورت خود را دو بار در روز با یک ماده شستشوی ملایم بدون صابون، آب گرم و یک پارچه نرم بشویید.
•    برای محافظت از پوست در مقابل آکنه صورت در هر زمان که در معرض نور خورشید هستید، از محافظ‌های ضد آفتاب مانند کلاه لبه پهن و ضد آفتاب استفاده کنید.
•    در انتهای شب حتما آرایش صورت خود را پاک کنید.
•    موهای خود را مرتباً شامپو بزنید، مخصوصاً اگر موهایتان چرب است و روی پوست شما قرار دارد.
•    از یک رژیم غذایی سالم استفاده کنید و ورزش کردن را به صورت منظم فراموش نکنید.
مواردی که باید رعایت کنید تا آکنه شما بدتر نشود:
•    از مواد آرایشی روغنی یا ضد آفتاب‌های چرب استفاده نکنید.
•    بیش از حد صورت خود را با استفاده از صابون‌ نشویید.
•    از اسکراب صورت، تونر یا پاک کننده استفاده نکنید.
•    لباس‌های تنگ روی مناطقی که آکنه دارید نپوشید.
•    لکه‌ها یا جوش‌ها را فشار ندهید یا سعی نکنید آنها را بردارید.
•    سیگار نکشید.
آکنه بیشتر در سن 15 تا 24 سالگی ایجاد می‌شود و زمان اوج آن سن بیست سالگی است. آکنه همچنین افرادی را که به طور طبیعی پوستشان چرب‌تر است، بیشتر درگیر می‌کند. در حالی که نمی‌توانید سن یا نوع پوست خود را تغییر دهید، دانستن راه‌هایی برای مدیریت آکنه و مراقبت از پوست می‌تواند مفید باشد.


چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر آکنه شما پس از استفاده از درمان‌های توصیه شده توسط داروساز بهبود نیافت، یا اگر آکنه شما شدید شده و باعث نگرانی شما شده است، باید به پزشک مراجعه کنید. آکنه درمان نشده می‌تواند شما را با اسکارهای پوستی یعنی جای زخم‌هایی که بر جای می‌ماند مواجه کند، بنابراین مهم است که قبل از تشدید زیاد به فکر درمان باشید. 
اگر آکنه صورت شدید باشد، ممکن است پزشک عمومی، ‌شما را به یک متخصص پوست ارجاع دهد. آنها می‌توانند به شما در تصمیم گیری در مورد بهترین درمان کمک کنند.

 

زنی در حال دیدن آکنه ها در جلوی آینه


آکنه چه عوارضی می ‌تواند داشته باشد؟

در صورت درمان نشدن، آکنه شدید می‌تواند اسکارهای مادام‌العمر روی پوست شما باقی بگذارد. مراقبت از پوست و درمان آکنه خطر این اتفاق را کاهش می‌دهد. درمان جوش‌های عفونی قبل از اینکه عفونت به پوست اطراف سرایت کند بسیار مهم است. زیرا کیست‌های ملتهب ناشی از پوست عفونی اغلب می‌توانند جای زخم را بر جای بگذارند.


آکنه همچنین می‌تواند به دلیل ظاهر ناخوشایندی که دارد بر اعتماد به نفس شما تاثیر بگذارد. گاهی اوقات ممکن است نخواهید دیگران شما را ببینند، بنابراین از بیرون رفتن و گذراندن وقت با دوستان و خانواده خودداری می‌کنید. این می‌تواند احساس بدتری را در شما ایجاد کند و در طول زمان منجر به مشکلات عاطفی بیشتری شود.


اگر متوجه شدید که نگران ظاهرتان هستید، از موقعیت‌های اجتماعی دوری می‌کنید، یا به دلیل آکنه خود احساس ناراحتی می‌کنید. پس در اولین فرصت به یک داروساز یا پزشک مراجعه کنید. آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا بهترین درمان ممکن را دریافت کنید. پزشک شما همچنین می‌تواند از شما حمایت کند، به خصوص اگر شرکت در فعالیت‌هایی را که معمولاً از آن لذت می‌برید متوقف کرده باشید.


سخن آخر مدیست

آکنه نوعی بیماری پوستی است که در هر فردی در هر سنی ممکن است رخ دهد. با این حال در سنین جوانی بیش از دیگر سنین مشاهده می‌شود. این بیماری انواع مختلفی دارد. با اینکه علت بروز آن به صورت دقیق تعیین نشده اما برخی عوامل می‌تواند آکنه را تشدید کند. با پیشگیری از قرار گرفتن در معرض این عوامل می‌توانید آکنه صورت را کنترل کنید. اگر وجود این عارضه شما را آزار می‌دهد با مراجعه به پزشک در صدد درمان برآیید. امروزه راه‌های درمانی مختلفی برای آکنه کشف شده که می‌تواند موثر باشد. اگر در این زمینه به راهنمایی نیاز دارید حتما با مدیست تماس بگیرید. مشاوران مجموعه همواره آماده پاسخگویی به شما هستند.

آخرین پست‌ها

دسته بندی مجله سلامت