علائم تنگی کانال نخاعی چیست؟ | بهترین راه ها برای درمان تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی زمانی اتفاق می‌افتد که دهانه‌های استخوانی عصب‌های نخاعی و یا طناب نخاعی (کانال مرکزی) باریک و تنگ شوند. تنگ شدن کانال نخاعی، طناب نخاعی یا عصب‌های نخاعی شما را فشرده کرده و این فشردگی در نقاط مختلف ستون فقرات شما ایجاد می‌شود. تنگی کانال نخاعی، بیشتر در افراد بالای ۶۰ سال رخ می‌دهد و با افزایش سن بدتر می‌شود. در این مقاله، به ۶ مورد از علائم تنگی کانال نخاعی و روش‌های درمان آن می‌پردازیم.
 اگر هر یک از علائم تنگی کانال نخاعی را دارید و درد اعضای بدن شما ناشی از تنگی کانال نخاعی است باید به فکر درمان تنگی کانال نخاعی باشید. بسته به نوع و محل تنگی، ممکن است یک یا چند علامت را  تجربه کنید. در ادامه این مطلب با مدیست همراه باشید تا بیشتر در رابطه با این موضوع صحبت کنیم.

علائم تنگی کانال نخاعی 

تنگی کانال عصبی علائم مختلفی دارد. در صورتی که یک یا چند مورد از علائم زیر را داشته باشید باید به پزشک مراجعه کنید و روند درمان خود را شروع کنید. اصلی‌ترین علائم تنگی کانال نخاعی عبارتند از: 

لنگش عصبی یا نوروژنیک

هنگامی که عصب‌های کمر تنگ و به هم فشرده می‌شوند، ممکن است لنگش عصبی را در پاهای خود تجربه کنید. لنگش عصبی دارای ویژگی‌های زیر است:
•    درد یا بی‌حسی مداوم در پاها در هنگام ایستادن
•    افزایش درد و بی‌حسی در پاها هنگام راه رفتن در فواصل متغیر و یا هنگام خم کردن ستون فقرات به عقب
•    بروز مشکل در انجام تمرینات یا فعالیت‌های ایستاده
•    بهبود یا رفع درد و بی‌حسی با استراحت
درد لنگش عصبی معمولا زمانی تسکین می‌یابد که ستون فقرات خود را به جلو خم می‌کنید (مانند زمانی که به سبد خرید  تکیه داده‌اید، چمباتمه زده‌اید، یا نشسته‌اید و به جلو خم شده‌اید). پزشک برای درمان تنگی کانال نخاعی باید این نوع درد را از لنگش عروقی که شبیه به لنگش عصبی است متمایز کند.

 

مشاوره با متخصص مغز و اعصاب

دریافت مشاوره‌ها

 سیاتیک

فشرده شدن ریشه‌های عصبی در قسمت پایین کمر منجر به رادیکولوپاتی کمری یا سیاتیک می‌شود (بسته به ریشه‌های عصبی آسیب‌دیده). سیاتیک درد و ضعف عصبی است که معمولا در یک پا احساس می‌شود. بسته به ریشه(های) عصبی آسیب دیده، درد ممکن است در ناحیه کمر، باسن، ران، ساق پا، ساق پا و پا ایجاد شود. احساس سوزن سوزن شدن، گزگز، ضعف یا بی‌حسی نیز ممکن است در نواحی تحت تاثیر درد رخ دهد. در صورت مراجعه به پزشک ممکن است درمان‌های مختلفی از جمله مصرف دارو و ورزش برای تنگی کانال نخاعی در نظر گرفته شود.

افتادگی پا

فشرده شدن ریشه‌های عصبی L4 و L5 در قسمت تحتانی ستون فقرات ممکن است باعث ضعف حرکتی در پای و در نتیجه افتادگی پا شود. افتادگی پا یکی از علائم تنگی کانال نخاعی است و باعث می‌شود که فرد به طور غیرارادی پای خود را بکشد یا هنگام تلاش برای راه رفتن به زمین بخورد. فشردگی ریشه عصبی S1 ممکن است باعث ضعف پا در حین راه رفتن روی انگشتان پا شود. ورزش برای تنگی کانال نخاعی و اصلاح وضعیت بدن ممکن است توصیه شود.

مشکلات راه رفتن

تنگی کانال نخاعی بسته به محل آن در ستون فقرات راه رفتن را به شکل مختلف تحت تاثیر قرار می٬دهد، به عنوان مثال:
•    تنگی ستون فقرات کمری (در ناحیه کمر) به دلیل افتادگی پا، باعث ایجاد مشکلاتی در راه رفتن می‌شود. علاوه بر این، چنین عارضه‌ای باعث ضعیف شدن عضلات ران و ساق پا مانند عضلات چهارسر ران و ساق پا می‌شود.
•    تنگی ستون فقرات گردنی (در  ناحیه گردن) به همراه فشردگی طناب نخاعی ممکن است باعث ایجاد مشکل در حفظ تعادل هنگام راه رفتن، به ویژه در تاریکی شود.
تغییرات در راه رفتن ممکن است در ابتدا آنقدر جزئی باشد که متوجه آن نشوید. با گذشت زمان، این وضعیت ممکن است کم کم با زمین خوردن بدتر شود. در چنین حالتی باید فورا برای درمان تنگی کانال نخاعی اقدام کنید. پزشک با مشاهده شدت علائم یکی از گزینه‌های جراحی، مصرف دارو یا ورزش برای تنگی کانال نخاعی را تجویز می‌کند.

 ضعف و درد بازو

تنگی کانال نخاعی ممکن است باعث سوزش خفیف تا متوسط یا درد شوک‌مانند در گردن، شانه ویا بازو شود. احساسات غیر طبیعی مانند گزگز، و یا بی‌حسی ممکن است در هر دو دست به وجود آید. در بازوها و دست‌های خود نیز ممکن است احساس ضعف کنید.

 کاهش و ضعف در مهارت‌های حرکتی 

یکی دیگر از علائم تنگی کانال نخاعی ضعف و کاهش مهارت‌های حرکتی است. تنگی کانال نخاعی در ستون فقرات گردنی ممکن است در انجام کارهایی که شامل مهارت‌های حرکتی ظریف دست است مانند بستن دکمه های پیراهن، مشکل ایجاد کند. در مراحل حاد ممکن است در نوشتن دچار مشکل شوید و در نهایت در دست گرفتن خودکار غیرممکن شود. اگر این علائم آشنا به نظر می‌رسد، با پزشک خود مشورت کنید؛ زیرا عدم درمان تنگی کانال نخاعی این وضعیت را بدتر می‌کند.

علائم قرمز رنگ تنگی کانال نخاعی

در موارد نادر، تنگی شدید کانال نخاعی ممکن است باعث بروز علائم قرمز رنگ مانند بی‌اختیاری روده و یا مثانه، بی٬حسی در قسمت داخلی ران و ناحیه تناسلی و یا ضعف شدید در هر دو پا شود. این علائم از یک بیماری جدی مانند سندرم دم اسب خبر می‌دهند که برای جلوگیری از از دست دادن دائمی عملکرد در پاها، باید نسبت به درمان آن اقدام کنید.
در صورت هرگونه سوال درباره علائم این بیماری، اهمیت ورزش برای تنگی کانال نخاعی و یا گزینه‌های درمان می‌توانید از خدمات مشاوره مدیست در رابطه با این بیماری کمک بگیرید. 

گزینه های درمان علائم تنگی کانال نخاعی

تشخیص دقیق علائم تنگی کانال نخاعی توسط یک متخصص پزشکی برای تعیین علت زمینه‌ای تنگی کانال نخاعی ضروری است. بسته به علت و شدت، پزشک ممکن است درمان‌های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، داروهایی که درد را تسکین می‌دهد یا اصلاح فعالیت و ورزش برای تنگی کانال نخاعی را پیشنهاد دهد. گاهی اوقات پزشک روش‌های کم تهاجمی مانند تزریق استروئید اپیدورال را به کار می‌گیرد. درمان تنگی کانال نخاعی با کمک جراحی به ندرت و تنها در صورتی که علائم شدید یا نقص عصبی وجود داشته باشد اتخاذ می‌شود.
انتخاب روش درمان تنگی کانال نخاعی به علت بروز علائم ، محل مشکل و شدت علائم شما بستگی دارد. اگر علائم خفیف باشد، پزشک، ابتدا برخی از درمان های خودمراقبتی را توصیه می‌کند. اگر این نوع درمان‌ها جواب نداد و یا علائم شدیدتر و بدتر شد، پزشک ممکن است فیزیوتراپی، دارو و در نهایت جراحی را توصیه کند.
درمان‌های خودمراقبتی عبارتند از:
•    اعمال گرما: گرما معمولا بهترین انتخاب برای درد ناشی از آرتروز است. گرما جریان خون را افزایش می‌دهد که باعث شل شدن عضلات و تسکین درد مفاصل می‌شود. هنگام استفاده از گرما برای درمان تنگی کانال نخاعی مراقب باشید که دچار سوختگی نشوید و درجه حرات گرما را تنظیم کنید.
•    اعمال سرما: اگر گرما، علائم تنگی کانال نخاعی را کاهش نمی‌دهد، یخ را امتحان کنید (بسته یخ، بسته ژل منجمد، یا کیسه نخود فرنگی یا ذرت منجمد). یخ تورم، حساسیت و التهاب را کاهش می‌دهد.
•    ورزش: ابتدا با پزشک خود مشورت کنید، اما انجام ورزش برای تنگی کانال نخاعی نه تنها برای تسکین درد بلکه برای تقویت عضلات جهت حمایت از ستون فقرات و بهبود انعطاف‌پذیری و تعادل، مفید است.

درمان‌های غیر جراحی برای تنگی کانال نخاعی عبارتند از:

مصرف داروهای خوراکی

یکی دیگر از روش‌های درمان تنگی کانال نخاعی به غیر از درمان‌های خودمراقبتی و ورزش برای تنگی کانال نخاعی، مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی  مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، آسپرین یا استامینوفن است. این داروها می‌توانند به تسکین التهاب و درد ناشی از علائم تنگی کانال نخاعی کمک کنند. حتما با پزشک خود صحبت کنید و درباره عوارض و مشکلات احتمالی مصرف درازمدت این داروها مانند رفلاکس اسید و زخم معده، اطلاعات کسب کنید. 
علاوه بر این، پزشک ممکن است داروهای تجویزی دیگری که به تسکین درد کمک می‌کند مانند داروی ضد تشنج گاباپنتین یا ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای مانند آمی‌تریپتیلین را تجویز کند. برای تسکین درد در کوتاه مدت  مواد افیونی مانند اکسی کدون یا هیدروکودون تجویز می‌شود. با این حال، این داروها معمولا با احتیاط تجویز می‌شوند؛ زیرا بیمار ممکن است به آنها اعتیاد پیدا کند. شل‌کننده‌های عضلانی مانند سیکلوبنزاپرین می‌توانند در درمان فشردگی عضلانی و اسپاسم موثر باشند.

مشاوره با پزشک

دکتر الهام اوسپید

متخصص مغز و اعصاب

4.9 (10 رای)

هزینه نوبت:

80,000 تومان

رزو نوبت

دکتر معصومه قادری احسان پور

متخصص مغز و اعصاب

4.9 (98 رای)

هزینه نوبت:

180,000 تومان

رزو نوبت

دکتر الهام محمد یحیی

متخصص مغز و اعصاب

5 (2 رای)

هزینه نوبت:

90,000 تومان

رزو نوبت

 فیزیوتراپی

 فیزیوتراپیست‌ها با شما همکاری خواهند کرد تا یک برنامه ورزشی سالم برای پشت سر ایجاد کنند تا به شما کمک کند قدرت، تعادل، انعطاف‌پذیری و استحکام ستون فقرات خود را بهبود ببخشید. تقویت عضلات پشت و شکم ستون فقرات شما را انعطاف‌پذیرتر می‌کند. فیزیوتراپیست‌ها می‌توانند به شما یاد بدهند که چگونه راه بروید که کانال نخاعی  باز شود. این کار می تواند به کاهش فشار روی اعصاب شما کمک کند.

تزریق استروئیدها

 تزریق کورتیکواستروئیدها در نزدیکی فضایی در ستون فقرات (که در آن ریشه‌های عصبی گیر می‌کنند یا قسمت‌های ساییده شده استخوان به هم برخورد کرده و ساییده می‌شوند) می‌تواند به کاهش التهاب، درد و تحریک کمک کند. با این حال، در طول سال، تعداد محدودی تزریق انجام می‌شود (معمولا سه یا چهار تزریق در سال)؛ زیرا کورتیکواستروئیدها می‌توانند استخوان‌ها و بافت مجاور را در طول زمان ضعیف کنند.

روش رفع فشار

این روش درمان سرپایی به طور خاص تنگی ستون فقرات کمری که از ضخیم شدن یک رباط خاص در پشت ستون فقرات ناشی می‌شود را درمان می‌کند. این کار از طریق یک برش کوچک انجام می‌شود و نیازی به بیهوشی عمومی و بخیه ندارد. این روش با اشعه ایکس و ماده حاجب که در طول عمل تزریق می‌شود هدایت می‌شود. جراح از ابزارهای ویژه‌ای برای برداشتن بخشی از رباط ضخیم شده استفاده می‌کند تا فضایی را در کانال نخاعی آزاد کند و فشار روی ریشه‌های عصبی را کاهش دهد. 
یکی از مزایای این روش درمان تنگی کانال نخاعی این است که ساختار استخوانی ستون فقرات دست نخورده باقی می‌ماند و اختلال کمی در ساختار ستون فقرات ایجاد می‌شود؛ بنابراین افراد به سرعت بهبود می‌یابند. افراد چند ساعت پس از جراحی به خانه می‌روند و بلافاصله پس از آن شروع به راه رفتن یا فیزیوتراپی می‌کنند. در مقایسه با قبل از عمل، شما می‌توانید برای مدت طولانی‌تری راه بروید و بایستید و احساس بی‌حسی، گزگز و ضعف عضلانی کمتری خواهید داشت.

چه زمانی از جراحی برای درمان تنگی کانال نخاعی استفاده می شود؟

به دلیل پیچیدگی تنگی کانال نخاعی و ماهیت ظریف بودن ستون فقرات، جراحی معمولا زمانی در نظر گرفته می‌شود که همه گزینه‌های درمانی دیگر شکست خورده باشند. خوشبختانه، اکثر افرادی که تنگی کانال نخاعی دارند نیازی به جراحی ندارند. با این حال، در شرایط زیر، عمل جراحی توصیه می‌شود. 
•    علائم تنگی کانال نخاعی غیرقابل تحمل باشد، فرد کیفیت زندگی مورد نظر را نداشته باشد و فعالیت‌های روزمره زندگی مختل شده باشد یا از آن لذت نبرد.
•    درد پا و عضلات و ناحیه ستون فقرات ناشی از فشار بر نخاع باشد.
•    راه رفتن و حفظ تعادل دشوار شده باشد.
•    فرد، کنترل روده یا مثانه را از دست داده‌ یا مشکلاتی در عملکرد جنسی داشته باشد.

انواع جراحی برای درمان علائم تنگی نخاعی چیست؟

در صورتی که گزینه‌های درمانی مختلف از جمله دارو، تزریق یا ورزش برای تنگی کانال نخاعی جواب ندهد،  عمل جراحی در نظر گرفته می‌شود. عمل جراحی شامل برداشتن بخش‌هایی از استخوان، توده‌های استخوانی روی مفاصل فاست یا دیسک‌هایی است که کانال نخاعی را تنگ می‌کنند و به عصب‌های نخاعی فشار وارد می‌کنند. انواع جراحی تنگی کانال نخاعی عبارتند از:

لامینکتومی (جراحی برطرف کردن فشار)

 شایع‌ترین نوع جراحی برای درمان تنگی کانال نخاعی، جراحی لامینکتومی نام دارد که شامل برداشتن لامینا، بخشی از استخوان مهره است. برخی از رباط‌ها و خارهای استخوانی نیز ممکن است برداشته شوند. این روش فضای نخاع و عصب‌ها را باز می‌کند و علائم تنگی کانال نخاعی را کاهش می‌دهد.

لامینوتومی

لامینوتومی شکلی از لامینکتومی جزئی است. در این روش، تنها قسمت کوچکی از لامینا برداشته می‌شود؛ در واقع، فقط ناحیه‌ای که بیشترین فشار را بر روی عصب وارد می‌کند برداشته می‌شود.

لامینوپلاستی 

در این روش که فقط در ناحیه گردن (سرویکس) انجام می‌شود، بخشی از لامینا برداشته می‌شود تا فضای کانال بازتر شده و با کار گذاشتن صفحات و پیچ‌های فلزی، یک پل لولایی در سراسر ناحیه‌ای که استخوان برداشته شده است ایجاد می‌کنند.

فورامینوتومی

فورامن ناحیه‌ای در مهره‌ها است که ریشه‌های عصبی از آنجا خارج می‌شوند. در این روش درمان تنگی کانال نخاعی استخوان یا بافت این ناحیه برداشته می‌شود تا فضای بیشتری برای ریشه‌های عصبی فراهم شود. شما می‌توانید با پزشک خود مشورت کرده و درباره مجاز بودن ورزش برای تنگی کانال نخاعی و بهبود وضعیت خود نیز مشورت بگیرید.

فضاهای فرآیند بین نخاعی

این روش، نوعی جراحی کم تهاجمی برای برخی از افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی کمری است. بین استخوان‌هایی که از پشت هر مهره امتداد می‌یابند، فاصله‌دهنده‌هایی به نام فرآیندهای بین نخاعی قرار می‌گیرند. فاصله‌دهنده‌ها کمک می‌کنند تا مهره‌ها از هم فاصله بگیرند و فضای بیشتری برای اعصاب ایجاد کنند. این روش با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و شامل برداشتن بخشی از لامینا است.

فیوژن ستون فقرات

در صورتی که دچار درد عصبی ناشی از علائم تنگی کانال نخاعی هستید، ستون فقرات شما ثابت نیست و گزینه‌های درمان تنگی کانال نخاعی مانند دارو، تزریق استروئید و ورزش برای تنگی کانال نخاعی به شما کمک نکرده باشد این روش در نظر گرفته می‌شود. در جراحی فیوژن ستون فقرات، دو مهره به صورتی دائمی به هم متصل می‌شوند. معمولا، قبل از این عمل، ابتدا لامینکتومی انجام می‌شود و در طی این روش از استخوان برداشته می شود تا پلی بین دو مهره ایجاد شود که رشد استخوان جدید را تحریک می‌کند. مهره‌ها با پیچ، میله، قلاب یا سیم در کنار هم نگه داشته می‌شوند تا مهره‌ها خوب شوند و با هم رشد کنند. روند بهبودی شش ماه تا یک سال طول می‌کشد.

نتیجه گیری

در این مقاله با علائم تنگی کانال نخاعی و بهترین گزینه‌ها برای درمان از جمله ورزش برای تنگی کانال نخاعی آشنا شدید. از آنجایی که این علائم ممکن است بدتر شود و باعث اختلال در عملکرد و فعالیت‌های روزمره شما شود بهتر است در صورت مشاهده چنین علائمی در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید .
علت اصلی این علائم را پزشک موردنظر شما تشخیص می‌دهد. در پایان، در صورت هرگونه سوال می‌توانید از خدمات کلینیک آنلاین مدیست  استفاده کنید. شما می‌توانید برای دریافت نوبت، دریافت خدمات مشاوره یا مطرح کردن سوالات خود در زمینه انواع روش‌های درمان تنگی کانال نخاعی با این کلینیک تماس بگیرید. کلینیک آنلاین مدیست، آماده ارائه بهترین خدمات و مشاوره به عزیزان و کمک به درمان هرچه سریعتر بیماران است.