تشخیص ایدز در خانه + علائم ایدز و راه های پیشگیری

سندروم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) یک بیماری مزمن و به طور بالقوه تهدیدکننده زندگی است که توسط ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) ایجاد می‌شود. ویروس HIV با آسیب رساندن به سیستم‌ ایمنی بدن، توانایی بدن شما برای مبارزه با عفونت و بیماری را مختل می‌کند. HIV یک عفونت مقاربتی است که می‌تواند از طریق تماس با خون آلوده و استفاده از سرنگ مشترک نیز انتقال پیدا یابد. این ویروس می‌تواند در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی از مادر به کودک سرایت کند. بدون دارو، ممکن است سال‌ها طول بکشد تا اچ آی وی سیستم ایمنی شما را به حدی ضعیف کند که به ایدز مبتلا شوید. در ادامه این مقاله از مدیست به بحث درباره علائم ایدز و هر آنچه که باید در مورد این بیماری بدانید، خواهیم پرداخت.

عوارض و نشانه های بیماری ایدز چیست؟

همانطور که اشاره شد، عفونت HIV سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف می‌کند و احتمال ابتلا به بسیاری از عفونت‌ها و انواع خاصی از سرطان را افزایش می‌دهد. لنفوم، سارکوم کاپوسی و سرطان‌های مرتبط با HPV مانند سرطان مقعد، دهانه رحم و دهان من جمله سرطان‌های مشترک اچ آی وی/ایدز به شمار می‌روند. به طور کلی، علائم ایدز و بیماری hiv بسته به مرحله عفونت متفاوت است.

عفونت اولیه (HIV حاد)

برخی از افراد آلوده به HIV در عرض ۲ تا ۴ هفته پس از ورود ویروس به بدن دچار بیماری شبیه آنفولانزا می‌شوند. این بیماری که با عنوان عفونت اولیه حاد HIV شناخته می‌شود، ممکن است چند هفته طول بکشد. علائم ایدز و نشانه‌های احتمالی در این مرحله عبارتند از:
•    تب
•    سردرد
•    دردهای عضلانی و درد مفاصل
•    کهیر
•    گلو درد و زخم‌های دردناک دهان
•    غدد لنفاوی متورم
•    اسهال
•    کاهش وزن
•    سرفه
•    عرق شبانه
این علائم می‌توانند آنقدر خفیف باشند که حتی متوجه آن‌ها نشوید. با این حال، مقدار ویروس در جریان خون شما در این زمان بسیار زیاد است. در نتیجه، عفونت در طی این مرحله راحت‌تر از مرحله بعدی گسترش می‌یابد.

 

مشاوره با دکتر عفونی

دریافت مشاوره‌ها

عفونت نهفته بالینی (HIV مزمن)

در این مرحله از عفونت، HIV هنوز در بدن و در گلبول‌های سفید وجود دارد. با وجود این، بسیاری از افراد ممکن است در این مدت هیچ یک از علائم ایدز یا عفونتی نداشته باشند. اگر تحت درمان ضد رتروویروسی (ART) باشید، این مرحله می‌تواند سال‌ها طول بکشد. برخی افراد خیلی زودتر دچار نوع شدیدتر بیماری می‌شوند.

عفونت علامت‌دار در علائم ایدز

سلول‌های ایمنی سلول‌هایی در بدن هستند که به مبارزه با عوامل خارجی مانند میکروب‌ها کمک می‌کنند. همانطور که ویروس به تکثیر شدن و تخریب سلول‌های ایمنی بدنتان ادامه می‌دهد، شما ممکن است دچار عفونت‌های خفیف یا برخی نشانه‌های مزمن و علائم ایدز شوید که عبارتند از:
•    خستگی
•    غدد لنفاوی متورم
•    اسهال
•    کاهش وزن
•    عفونت قارچی دهان (برفک دهان)
•    زونا (هرپس زوستر)
•    ذات‌الریه

تشخیص ایدز در خانه

اگر اخیراً رابطه جنسی پرخطر داشته‌اید و به علائم ایدز در خودتان مشکوک هستید، برای تشخیص ایدز در خانه می‌توانید از کیت‌های تست سریع استفاده کنید. تست خانگی یا تست سریع HIV یک آزمایش آنتی بادی است که می‌توانید در خانه یا در سایر مکان‌های خصوصی استفاده کنید. با استفاده از تست سریع اچ آی وی می‌توانید در عرض ۲۰ دقیقه نتیجه آزمایش خود را دریافت کنید. کیت‌ تست سریع hiv را می‌توانید از داروخانه یا آنلاین تهیه کنید. در حال حاضر، آزمایش HIV/AIDS در برخی مراکز بهداشت به صورت رایگان انجام می‌شود.

قبل از شروع، دستورالعمل‌های موجود در بروشور کیت تست را به دقت بخوانید. برای خودآزمایی HIV، از سواب موجود در داخل بسته برای جمع‌آوری نمونه مایع دهانی استفاده کنید و سپس نمونه خودتان را داخل کیت قرار دهید. همانطور که اشاره شد، ظرف مدت ۲۰ دقیقه نتیجه مشخص خواهد شد. اگر دستورالعمل‌های توضیح داده شده را دنبال نکنید، آزمایش ممکن است جواب ندهد. همچنین، باید نتایج خودآزمایی HIV را طبق دستورالعمل شرکت سازنده تفسیر کنید.
چنانچه به مشاوره و راهنمایی بیشتری در این مورد نیاز دارید، می‌توانید از خدمات مشاوره آنلاین دکتر عفونی کلینیک مدیست استفاده کنید. مشاوره آنلاین به شما این امکان را می‌دهد تا بدون مراجعه حضوری و با کم‌ترین هزینه روند درمانی خود را دنبال کنید.

مشاوره با پزشک

دکتر مسعود پراش

مشاوره کرونا

4.8 (584 رای)

هزینه نوبت:

180,000 تومان

رزو نوبت

دکتر یاسمن اسکندری

مشاوره کرونا

5 (187 رای)

هزینه نوبت:

185,000 تومان

رزو نوبت

دکتر نیما دستگیر

مشاوره کرونا

4.8 (55 رای)

هزینه نوبت:

200,000 تومان

رزو نوبت

روش های درمان و کنترل علائم ایدز

درمان رایج HIV تحت عنوان درمان ضد رتروویروسی یا به اختصار ART شناخته می‌شود. درمان HIV میزان ویروس را در بدن شما کاهش می‌دهد. باید توجه داشته باشید که هیچ درمانی برای HIV وجود ندارد، اما می‌توانید با مصرف دارو علائم ایدز را کنترل کنید. اکثر افراد می‌توانند ویروس را در مدت شش ماه تحت کنترل قرار دهند. درمان HIV از انتقال سایر بیماری‌های مقاربتی جلوگیری نمی‌کند.

درمان بیماری hiv را در اسرع وقت پس از تشخیص باید شروع کنید. همه افراد مبتلا باید تحت درمان قرار گیرند، صرف نظر از اینکه چه مدت است که به HIV مبتلا شده‌اند یا چقدر سالم هستند. در مورد هر گونه شرایط پزشکی دیگر یا سایر داروهایی که مصرف می‌کنید، باید با پزشک خود مشورت کنید. اگر درمان را به تعویق بیندازید، ویروس بیشتر به بدنتان آسیب خواهد رساند. تأخیر در درمان باعث می‌شود شریک زندگیتان بیشتر در معرض خطر انتقال ویروس HIV باشد و همچنین خطر ابتلا به ایدز را بالا می‌برد.

از دو نوع روش درمانی برای کنترل hiv استفاده می‌شود که عبارتند از داروهای خوراکی و تزریقی. استفاده از قرص برای افرادی توصیه می‌شود که به تازگی درمان را آغاز کرده‌اند. در افرادی که به مدت حداقل سه ماه بار ویروسی غیر قابل تشخیص داشته‌اند، ممکن است تزریق را در نظر بگیرند.
امروزه راه‌های مختلفی برای پیشگیری و کنترل HIV در دسترس هستند. شما می‌توانید از راهبردهایی مانند پرهیز از رابطه جنسی، استفاده نکردن از سرنگ مشترک و یا استفاده صحیح از کاندوم هنگام برقراری رابطه جنسی برای پیشگیری از ایدز استفاده کنید. همچنین، می‌توانید از داروهای پیشگیری کننده از hiv مانند PrEP و PEP استفاده کنید. چنانچه مشکوک هستید که در معرض ابتلا به HIV قرار دارید یا احتمال بالایی برای ابتلا به HIV دارید، به طور منظم آزمایش دهید. درمان زودهنگام خطر انتقال را کاهش می‌دهد.

آزمایش hiv چگونه است؟

سه نوع آزمایش hiv وجود دارد که عبارتند از آزمایش آنتی بادی، آزمایش آنتی ژن/آنتی بادی و آزمایش اسید نوکلئیک (NAT). هنگامی که در معرض ویروس‌هایی مانند HIV قرار می‌گیرید، آنتی بادی‌ها توسط دستگاه ایمنی بدن شما تولید می‌شوند. آنتی ژن‌ها مواد خارجی هستند که باعث می‌شوند دستگاه ایمنی بدن فعال شود. اگر مبتلا به HIV هستید، آنتی ژنی به نام p24 حتی قبل از ایجاد آنتی بادی تولید می‌شود. برای بررسی علائم ایدز، آزمایش HIV معمولاً بر روی خون یا مایعات دهانی انجام می‌شود. آزمایش hiv ممکن است بر روی ادرار نیز انجام شود.

آزمایش آنتی بادی برای شناسایی علائم ایدز

آزمایش آنتی بادی برای شناسایی آنتی بادی‌های HIV در خون یا مایع دهانی انجام می‌شود. اکثر تست‌های خودآزمایی از همین نوع هستند. به طور کلی، آزمایش‌های آنتی بادی که از خون ورید استفاده می‌کنند، می‌توانند HIV را زودتر از آزمایش‌هایی تشخیص دهند که با خون انگشت یا مایع دهانی انجام می‌شوند.

آزمایش آنتی ژن/آنتی بادی

آزمایش آنتی ژن/آنتی بادی هم آنتی بادی و هم آنتی ژن HIV را بررسی می‌کند. این نوع آزمایش معمولاً در آزمایشگاه انجام می‌شود و شامل خون‌گیری از ورید است. همچنین یک نوع تست آنتی ژن/آنتی بادی HIV در دسترس است که با گرفتن خون از انگشت انجام می‌شود.

آزمایش اسید نوکلئیک (NAT)

آزمایش NAT به دنبال ویروس واقعی در جریان خون می‌گردد. با استفاده از این روش می‌توان تشخیص داد که آیا فرد مبتلا به HIV است یا خیر و یا چه مقدار ویروس در خون شخص وجود دارد. آزمایش NAT می‌تواند HIV را زودتر از سایر انواع آزمایش تشخیص دهد. این آزمایش باید برای افرادی در نظر گرفته شود که اخیراً در معرض ابتلا به HIV بوده‌اند، علائم اولیه بیماری hiv را دارند و آزمایش آنتی بادی یا آنتی ژن/آنتی بادی آن‌ها منفی بوده است.

آیا ایدز ‌واگیر دارد؟

فرد مبتلا به HIV می‌تواند ویروس را به دیگران منتقل کند، حتی اگر هیچ یک از علائم ایدز را نداشته باشد. افراد مبتلا به اچ آی وی می‌توانند ویروس را در هفته‌های بعد از ابتلا به راحتی به دیگران منتقل کنند.
تماس جنسی شایع‌ترین راه انتقال ویروس HIV است که از طریق رابطه جنسی واژینال یا مقعدی محافظت نشده منتقل می‌شود. انتقال ویروس از طریق رابطه جنسی دهانی محافظت نشده نیز امکان‌پذیر است، اما خطر آن به مراتب کمتر بوده و احتمال بروز علائم ایدز نیز بسیار کمتر است. فردی که رابطه جنسی دهانی دارد، اگر زخم دهان یا خونریزی لثه داشته باشد، خطر انتقال ویروس افزایش می‌یابد.

HIV به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود. این ویروس مانند ویروس‌های سرماخوردگی یا آنفولانزا از طریق هوا پخش نمی‌شود. HIV در خون و برخی مایعات بدن وجود دارد. برای ابتلا، یکی از این مایعات از بدن فرد مبتلا به HIV باید وارد خون شما شود. مایعات بدن که می‌توانند عامل انتقال ویروس HIV به فرد دیگری باشند عبارتند از:
•    مایع منی
•    مایعات واژن، از جمله خون قاعدگی
•    شیر مادر
•    خون
•    لایه پوشش داخل مقعد
سایر مایعات بدن مانند بزاق، عرق یا ادرار حاوی تعداد کافی از ویروس نیستند که بتوانند فرد دیگری را آلوده کنند.

راه‌های اصلی ورود ویروس به جریان خون عبارتند از:
•    تزریق با استفاده از سرنگ مشترک
•    از طریق لایه پوشش نازک داخل مقعد، واژن و اندام‌های تناسلی
•    از طریق لایه پوشش نازک دهان و چشم
•    از طریق بریدگی و زخم در پوست

HIV از طریق راه‌های زیر انتقال نمی‌یابد که عبارتند از:
•    تف کردن
•    بوسیدن
•    گاز گرفته شدن
•    تماس از طریق پوست سالم
•    عطسه کردن
•    استفاده از حوله یا کارد و چنگال مشترک
•    استفاده از سرویس بهداشتی مشترک یا استخرهای شنا
•    تنفس دهان به دهان
•    تماس با حیوانات یا نیش حشراتی مانند پشه

پیشگیری از بروز علائم ایدز و HIV

هر کسی ممکن است به بیماری hiv مبتلا شود، اما می‌توانید اقداماتی را برای محافظت از خود در برابر علائم ایدز انجام دهید.

•    آزمایش HIV بدهید. در مورد آزمایش HIV با همسرتان صحبت کنید و قبل از رابطه جنسی آزمایش دهید. همانطور که قبلاً اشاره شد، امروزه در بسیاری از مراکز بهداشت آزمایش HIV به صورت رایگان انجام می‌شود.
•    از رفتارهای جنسی پرخطر پرهیز کنید. HIV عمدتاً از طریق رابطه جنسی مقعدی یا واژینال محافظت نشده یا بدون مصرف دارو برای پیشگیری یا درمان HIV منتقل می‌شود.
•    همیشه هنگام رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید. استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی به پیشگیری از انتقال ویروس HIV کمک زیادی می‌کند و در عین حال، خطر انتقال دیگر امراض مقاربتی نیز کاهش می‌یابد.
•    از برقراری رابطه جنسی با افراد متعدد خودداری کنید. هر چه با تعداد افراد بیشتری رابطه جنسی برقرار کنید، احتمال خطر ابتلا به HIV یا سایر بیماری‌های مقاربتی بیشتر خواهد بود.
•    به دنبال آزمایش تشخیصی و درمان بیماری‌های مقاربتی باشید. اصرار کنید که شریک زندگیتان نیز آزمایش STD بدهد. بیماری‌های مقاربتی به نوبه خود می‌توانند خطر ابتلا به HIV را افزایش دهند.
•    با پزشک خود در مورد پروفیلاکسی قبل از مواجهه (PrEP) صحبت کنید. PrEP یک گزینه پیشگیری برای افرادی است که HIV ندارند، اما در معرض خطر ابتلا به HIV هستند. PrEP شامل مصرف روزانه یک داروی خاص HIV برای کاهش خطر ابتلا به ویروس از طریق رابطه جنسی یا مصرف مواد مخدر تزریقی است.
•    از تزریق مواد مخدر دوری کنید. اما اگر قرار بود سراغ چنین چیزهایی بروید، فقط از تجهیزات استریل استفاده کنید و هرگز وسایل خود را با دیگران شریک نشوید.
باید اشاره کنیم که از داروهای HIV برای پروفیلاکسی پس از مواجهه (PEP) و برای جلوگیری از انتقال HIV در دوران بارداری از مادر به فرزند نیز استفاده می‌شود.

مراقبت های برای بیماری ایدز

کارهای زیادی وجود دارد که می‌توانید در حمایت از عزیزانتان برای کنار آمدن با علائم ایدز انجام دهید.
تشخیص ابتلا به بیماری hiv خبری است که می‌تواند زندگی فرد را کاملاً عوض کند. به حرف‌های عزیزتان گوش دهید و از او حمایت کنید. برای داشتن مکالمات باز و صادقانه در مورد HIV در دسترس باشید. به آن‌ها اصرار نکنید که درباره بیماری خود حرف بزنند، زیرا ممکن است نخواهند در مورد تشخیص خود صحبت کنند یا ممکن است آماده نباشند. آن‌ها ممکن است بخواهند به همان روش‌هایی که قبل از تشخیص بیماری با شما ارتباط برقرار می‌کردند، ارتباط برقرار کنند. به آن‌ها نشان دهید که برایتان همان فرد قبلی و چیزی فراتر از تشخیص به HIV هستند.

خود را در مورد HIV آموزش دهید. اینکه HIV چیست، چگونه منتقل می‌شود، چگونه منتقل نمی‌شود، چگونه درمان می‌شود و افراد چگونه می‌توانند با وجود ابتلا به HIV به زندگی سالم خود ادامه دهند. داشتن درک کامل از HIV یک گام بزرگ رو به جلو در جهت حمایت از عزیزانتان است و به آن‌ها اطمینان می‌دهید که HIV یک وضعیت سلامتی قابل کنترل است.

برخی از افرادی که اخیراً مبتلا به HIV تشخیص داده شده‌اند، ممکن است برداشتن اولین قدم برای درمان HIV برایشان سخت باشد. اما شروع درمان در اسرع وقت پس از تشخیص فواید زیادی دارد. به این ترتیب افراد مبتلا می‌توانند میزان HIV را در خون خود به میزان قابل ملاحظه‌ای کاهش دهند. افرادی که داروهای HIV را طبق دستور پزشک مصرف می‌کنند و بار ویروسی غیر قابل شناسایی دارند، می‌توانند زندگی طولانی و سالمی داشته باشند. آن‌ها HIV را از طریق رابطه جنسی به شریک زندگی خود منتقل نخواهند کرد. عزیزانتان را تشویق کنید تا در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنند.

آیا تفاوتی بین علائم ایدز در خانم‌ها وجود دارد؟

در بیشتر موارد، علائم ایدز و HIV در مردان و زنان مشابه است. با این حال، علائمی که آن‌ها به طور کلی تجربه می‌کنند ممکن است بر اساس خطرات متفاوتی که مردان و زنان در صورت ابتلا به HIV با آن مواجه هستند، تفاوت داشته باشند.

هم مردان و هم زنان مبتلا به HIV در معرض افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی قرار دارند. با این حال، زنان ممکن است کمتر از مردان متوجه لکه‌های کوچک یا سایر تغییرات در اندام تناسلی خود شوند. علاوه بر این، زنان مبتلا به HIV در معرض خطر ابتلا به موارد زیر هستند.
•    عفونت‌های قارچی مکرر واژن
•    سایر عفونت‌های واژن، از جمله واژینوز باکتریایی
•    بیماری التهابی لگن
•    چرخه قاعدگی نامنظم
•    ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) که می‌تواند باعث زگیل تناسلی و منجر به سرطان دهانه رحم شود

در حالی که این مورد از علائم ایدز و HIV به حساب نمی‌آید، اما خطر دیگری برای زنان مبتلا به ویروس این است که می‌توانند HIV را در دوران بارداری به فرزند خود منتقل کنند. با این حال، درمان ضد رتروویروسی در دوره بارداری بی‌خطر در نظر گرفته خواهد شد. شیردهی در زنان مبتلا به HIV هم تحت تأثیر قرار می‌گیرد. این ویروس می‌تواند از طریق شیر مادر به کودک انتقال پیدا کند.

نتیجه‌گیری

اگر با بیماری hiv زندگی می‌کنید، استفاده از درمان مؤثر HIV مؤثر و غیر قابل شناسایی بودن بار ویروسی به طور قابل توجهی خطر انتقال HIV را به دیگران کاهش می‌دهد و علائم ایدز شدت کمتری خواهند داشت. شما همچنین بایستی سعی کنید که عادات زیر را در خود تقویت کنید.
•    به طور منظم ورزش کنید
•    از رژیم‌ها‌ و عادات غذایی سالم استفاده کنید
•    سیگار کشیدن را کنار بگذارید
•    برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند آنفولانزا، تزریق سالانه واکسن را داشته باشید.
بدون درمان، سیستم ایمنی بدن به شدت آسیب می‌بیند و ییماری‌های تهدید کننده زندگی مانند سرطان و عفونت‌های شدید ممکن است رخ دهند. اگر قصد بارداری دارید، حتماً باید با پزشک خودتان مشورت کنید. اگرچه احتمال آن کم است، اما به هر حال امکان انتقال HIV به کودک وجود دارد.
کلینیک آنلاین مدیست با هدف ارائه خدمات مشاوره و ویزیت غیر حضوری به افرادی تاسیس شده است که امکان یا فرصت مراجعه حضوری به پزشک را ندارند. چنانچه به مشاوره و راهنمایی بیشتری در مورد HIV و ایدز نیاز دارد، با ما تماس بگیرید.