علت آب آوردن ریه چیست؟ | آشنایی با روش های درمان
- 22 آذر 1401
- صفر نظر
- ریه
ریه را میتوان از مهمترین اعضای بدن دانست. این عضو فوقالعاده حساس نیز ممکن است به بیماریهای مختلفی دچار شود. در بین بیماریهای مخصوص این عضو، میتوان به آب آوردن ریه اشاره کرد. اگرچه درمانهای مختلفی برای بهبود بیماران مبتلا به این بیماری وجود دارد، اما اگر درمان مدنظر به سرعت انجام نشود، بیماری به شکل خطرناکی پیشرفت میکند.
در این متن قصد داریم شما عزیزان را با کلیه اطلاعات موردنیاز جهت آشنایی با این بیماری آشنا کنیم. اگر در این زمینه کنجکاو هستید و میخواهید آگاهی بیشتر در مورد علل آب آوردن ریه داشته باشید، همراه مدیست باشید و ادامه متن را از دست ندهید.
علت آب آوردن ریه چیست؟
در فاصله میانی بین ریه و قفسه سینه شما یک محیط ویژه وجود دارد که معمولاً با نام جنب شناخته میشود. در درون همین فاصله میانی یک مایع بسیار مهم ترشح میشود. این ترشح به مرور زمان وارد خون شما خواهد شد. حال شاید بپرسید که رابطه این ترشح با بحث آب آوردن ریه چیست؟ در پاسخ باید بگوییم که وقتی میزان ترشح ماده مربوطه از حد خاصی افزایش یابد، ریه اصطلاحاً آب میآورد.
وقتی که ریه شما آب بیاورد، فرایند تنفس کردن به سختی انجام میگیرد. همانطور که میدانید ریه وظیفه انتقال اکسیژن به خون را دارد و شما برای حیات خود به این فرایند نیاز دارید، در صورت وقوع آب آوردن ریه دیگر نمیتواند اکسیژن موردنیاز بدن را به خون برساند و در نتیجه دچار تنگی نفسهای شدید میشود.
بنابراین، میتوان گفت که اگرچه ترشح بین ریه و قفسه سینه یک مورد بسیار مهم در حفظ سلامت کلی بدن است، اما اگر این ترشح به علتهای مختلفی همچون نارسایی احتقانی قلب، فشارخون بالا، نارسایی کلیوی و ... از حد خود فراتر رود، شرایط بیمار خیلی زود وخیم میشود.
نارسایی احتقانی قلب
نارسایی احتقانی قلب را میتوان اصلیترین و مهمترین دلیل ایجاد بیماری آب آوردن ریه دانست. نارسایی احتقانی قلب به زمانی اختصاص دارد که قلب شما نتواند به میزان مناسب خون را در کل بدن منتقل یا پمپاژ نماید.
همین عدم انتقال خون به شکل مناسب باعث خواهد شد تا رگهای ریه فشار فوقالعاده شدیدی را تحمل کنند. اگر جهت درمان نارسایی احتقانی قلب اقدام نشود، رگهای درون ریه تحت همان فشار فوقالعاده شدید دچار نشستی میشود. در واقع خون و سایر مواد درون رگهای شما به درون ریه نشت خواهند کرد. همین امر یک دلیل مهم در زمینه ایجاد ریههای پر از مایع یا اصطلاحاً ریه پر آب است. جهت کسب اطلاعات بیشتر میتوانید با کارشناسان ما تماس برقرار کنید.
علتهای خارجی برای افزایش آب درون ریهها ریه
گفتیم که دلیل اصلی ایجاد آب آوردن ریه نارسایی احتقانی قلب است، اما موارد دیگری نیز میتوانند در به وجود آمدن این بیماری نقش داشته باشند. از جمله مهمترین علتهای خارجی جهت افزایش آب درون ریهها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
• غرق شدن
• رفتن به ارتفاعهای فوقالعاده بالا
• آسیبهای شدید فیزیکی به ریه
• استفاده از مواد افیونی
• قرار گرفتن در معرض انواع سموم خطرناک
علائم آب آوردن ریه
یکی از مهمترین مواردی که باید در رابطه با این بیماری به آن توجه کنید، بحث نشانههای و علائم آب آوردن زیاد ریه است. دلیل این اهمیت آن است که هر نشانهها یا علائم مربوطه رابطه مستقیمی با روش ایجاد بیماری دارند. در واقع این علتهای بیماری هستند که علائم آب آوردن را تعیین خواهند کرد.
نشانههای آب آوردن مزمن
آب آوردن مزمن یا طولانی مدت زمانی رخ میدهد که ریههای بیمار برای مدتی طولانی شروع دچار اختلال شدهاند، اما بیمار از وقوع این موضوع بیاطلاع بود است. علائم این نوع آب آوردن عبارتاند از:
• بیشتر شدن ناگهانی وزن پاهای شما
• ممکن است در هنگام خواب بهخاطر تنگی نفس به صورت ناگهانی بیدار شوید
• ایجاد تورمهای بد حالت در بخش تحتانی بدن شما
• معمولاً زمانی که دراز بکشید اوضاع تنفس شما بدتر میشود
• تنگی نفس بسیار شدید هنگام انجام فعالیتهای تمرینی و فیزیکی
• ایجاد صدای خسخس در سینه حتی زمان استراحت
نشانههای آب آوردن به علت دریافت ناکافی اکسیژن
این نوع آب آوردن معمولاً زمانی رخ میدهد که شما به یک ارتفاع بسیار بالا رفته باشید. برای مثال کوهنوردان بیش از سایر افراد در معرض ابتلا به این نوع آب آوردن ریه هستند. این علت آب آوردن ریه علائم شدیدی دارد. علائم این نوع بیماری نیز عبارتاند از:
• تب بسیار شدید
• سردردهای وحشتناک
• سرفههای غیرقابلکنترل
• ایجاد تنگی نفس حتی پس از قرارگیری در ارتفاع پایینتر
• ضربان نامناسب (شدید) قلب
• احساس گیجی در زمان حرکت
آیا مرگ بر اثر آب آوردن ریه امکان دارد؟
ایجاد تنگی نفس به هر دلیل خطرناک است. آب آوردن ریه نیز میتواند موجب تنگی نفس در بیماران شود، اما خوشبختانه درمانهای متعددی (همچون بیرون کشیدن آب ریه) برای بهبود بیماران وجود دارد، بنابراین نیاز نیست نگرانی خاصی در این زمینه داشته باشید. به طور کلی میتوان گفت که اگرچه افزایش میزان مایعات در درون ریه یک امر خطرناک محسوب میشود، اما اگر به موقع نسبت به درمان اقدام شود، بیمار بهبود میيابد.
مهمترین نکته در رابطه با جلوگیری از عود دوباره ریه پس از انجام درمانهای مختلف، بحث دوری از مواد مخدر است. تحقیقات بسیاری ثابت کرده است که بهرهگیری از این مواد میتواند آسیبهای جبرانناپذیری را به ریههایی وارد کند که به تازگی تحت درمان قرار گرفتهاند، بنابراین اگر مواد مخدر استفاده میکنید، باید بلافاصله پس از انجام درمانهای مربوطه آن را کنار بگذارید.
در واقع اگرچه آب آوردن و یا نارسایی ریه قابل درمان است، اما مهمترین موضوع جهت جلوگیری از مرگ به دلیل چنین بیماریهایی، بحث مراقبتهای دوره نقاهت است. اگر بیمار این دوره را به درستی طی نکند، نه تنها خطر عود بیماری افزایش پیدا میکند، بلکه احتمال دارد خطر فوت بیمار نیز بیشتر شود. به طور کلی میتوان گفت که مرگ بر اثر آب آوردن ریه به ندرت رخ میدهد.
درمان آب آوردن ریه
مهمترین مورد در زمینه درمان آب آوردن ریه آن است که پس از تشخیص بیماری، خیلی سریع نسبت به درمان آن اقدام شود، زیرا همانطور که میدانید به تأخیر انداختن درمان نتیجهای جز وخامت شدید اوضاع بیمار ندارد. امروزه روشهای درمانی مختلفی جهت بیماران مبتلا به آب آوردن ایجاد شدهاند که از جمله آنها میتوان به مواردی همچون کانترساکشنها اشاره کرد. کانترساکشن به صورت مستقیم در زمینه بیرون کشیدن آب ریه فعالیت میکند.
معمولاً همراه با کانترساکشنها از ترکیبات دارویی خاصی به نام کاهندههای پیش بار نیز استفاده میشوند. این ترکیبات دارویی به بدن کمک میکنند تا بتواند میزان فشار مایعات درون ریه با شکل چشمگیری کاهش دهد. نکته جالب این است که کاهندههای پیشبار دارای داروهایی ادرارآور هم هستند، زیرا تکرر ادرار میتواند در رابطه با کاهش موجود در قفسه سینه مؤثر باشد.
در برخی از موارد اگر میزان ضربان قلب بیمار بیش از حد شدید باشد، پزشک داروهای قلبی خاصی را نیز تجویز میکند. هدف از چنین داروهایی کاهش تپش قلب و در نتیجه کاهش میزان فشار درون رگهای خونی بیمار است، البته اگر تپش قلب در شرایط بحرانی نباشد، معمولاً چنین داروهایی تجویز نمیشوند.
مورفین نیز یک گزینه مناسب جهت کاهش درد کلی بیمار است. به دلیل اعتیادآور بودن مورفین موارد استفاده از آن بسیار محدود هستند، اما در شرایطی که درد بیمار مبتلا به آب آوردن ریه بسیار شدید باشد چارهای جز بهکارگیری مرفین وجود ندارد.
کشیدن آب ریه چگونه است؟
یکی از راههای مناسب جهت بیرون آوردن سریع آب موجود در ریه، کشیدن آب به کمک ابزاری به نام چست تیوب است. این ابزار از مهمترین ابزار پزشکی شناخته میشود میتواند به پزشک کمک کند تا آب درون ریه شما را به راحتترین شکل ممکن و بدون نیاز به جراحی خاصی خارج کند.
برخلاف بسیاری از روشهای مشابه جهت بیرون کشیدن آب ریه، حتی در زمان اتصال چست تیوب بیمار میتواند به راحتی فعالیتهای عادی خود را انجام دهد. در واقع بهرهگیری از چسب تیوب برخلاف جراحی نیازمند به بیهوشی نیست. در انتهای چست تیوب معمولاً یک شیر تخلیه قرار دارد که پزشک به کمک آن آب درون ریه را تخلیه خواهد کرد.
البته باید به این نکته اشاره کنیم که در برخی از موارد امکان استفاده از چست تیوب وجود ندارد. قاعدتاً در این شرایط چارهای جز استفاده از جراحی برای خارجی کردن آب ریه وجود ندارد. نیاز نیست در این زمینه نگرانی خاصی داشته باشید؛ زیرا بیرون کشیدن آب موجود در ریه عمل یا جراحی خطرناکی به شمار نمیآيد.
درمان خانگی آب آوردن ریه
اگرچه توصیه اصلی بسیاری از پزشکان استفاده از درمانهای تخصصی مرسوم است، اما میتوانید در بعضی از شرایط نسبت به دریافت درمانهای خانگی نیز اقدام کنید. این درمانهای آب آوردن ریه معمولاً شامل استفاده از مواد غذایی خاصی هستند که میتوانند اثر خوبی بر روی اختناق یا تنگی نفس شما داشته باشند.
استفاده از سیر
یکی از بهترین موادی که میتوانید به رژيم غذایی خود اضافه کنید سیر است. دلیل مناسب بودن سیر جهت درمان آب آوردن را میتوان با داشتن ترکیبات گوگردی مرتبط دانست. همانطور که میدانید چنین ترکیباتی یک گزینه مناسب برای از بین بردن التهابات مختلف هستند. علاوه بر این، سیر منجر به افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن شما میشود. برای مشاهده نتایج بهتر است هر روز یک حبه سیر را با یک لیوان آب مصرف کنید.
استفاده از عسل
عسل نیز همانند سیر به عنوان یک ماده بسیار مؤثر جهت کاهش التهابات در درون بدن استفاده میشود. در واقع عسل یک گزینه عالی برای کسانی است که باید میزان پروستاگلاندین آنها کاهش پیدا کند. هرچه میزان پروستاگلاندین موجود در بدن شما افزایش یابد، دردهای التهابی شما نیز شدیدتر میشود.
نکته جالب آن است که عسل یک نوع ماده بسیار مناسب ضدمیکروبی نیز به شمار میآيد. در واقع عسل میتواند با عوامل مختلف میکروبی درون ریههای شما مبارزه کند تا علاوه بر بهبود آب آوردن، دچار سایر عفونتهای ریوی نشوید. استفاده از عسل برای بهبود آب آوردن بستگی به سلیقه شما دارد، اما به طور کلی توصیه میشود برای درمان آب آوردن ریه عسل را با چای خود مخلوط کنید.
استفاده از زردچوبه
مورد بعدی در لیست درمانهای خانگی مخصوص آب آوردن، زردچوبه است. این ماده فوقالعاده به عنوان شفای تمام درمانها نیز شناخته میشود. بسیاری از متخصصین طب سنتی زردچوبه را یک ماده بسیار مناسب برای درمان بیماریهای التهابی ریه میدانند. باید به این نکته اشاره کنیم که زنجبیل نیز همانند عسل میتواند موجب کاهش پروستاگلاندین موجود در بدن شما شود.
یکی از نکات مهم در مورد زنجبیل آن است که این ماده ترکیبات خاصی همانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی دارد. همین امر موجب میشود تا بتوان زنجبیل را به عنوان یک ماده مناسب جهت کاهش درد نیز معرفی کرد. برای مصرف زنجبیل کافی است مقداری از این ماده را به چای خود اضافه نمایید. پس از مدت کوتاهی میتوانید تأثیرات متناسب با آن مشاهده کنید، البته باید پیش از این امر علت آب آوردن ریه مشخص شود.
فواید زردچوبه برای درمان
علاوه بر موارد گفته شده، زردچوبه نیز یک انتخاب بسیار مناسب جهت کاهش التهابهای مختلف موجود در ریه به شمار میآید و میتواند به شما در زمینه بهبود و درمان آب آوردن کمک کند. مواد خاص درون زردچوبه این ماده را به یک گزینه فوقالعاده برای از بین بردن باکتریهای نامناسب درون ریه تبدیل کردهاند. علاوه بر این، زردچوبه انتخابی عالی برای افرادی است که از عفونت ریه رنج میبرند.
شما میتوانید زردچوبه را در غذاهای خود به صورت روزانه استفاده کنید. همچنین ترکیب کردن زردچوبه شیر هم یک مورد مناسب در این زمینه به شمار میآید. اگر شیر در دسترس شما نیستید بهتر است زردچوبه را با مقداری آب کم مصرف کنید. برخی از افراد دوست دارند زردچوبه، شیر و عسل را با هم مخلوط کنند تا نتایج حاصله برای درمان آب آوردن با سرعت بیشتری مشاهده شوند.
سخن پایانی
سعی کردیم کلیه اطلاعات موردنیاز شما عزیزان در مورد آب آوردن ریه را ارائه نماییم. همانطور که در طول متن گفته شد، علل مختلفی برای ایجاد این بیماری وجود دارد که از جمله آنها میتوان به شرایط نامناسب ارسال خون توسط قلب، استفاده از مواد مخدر و همچنین آسیبهای فیزیکی مختلف اشاره کرد. هر یک از این موارد خود دارای نشانهها و علائم مختلفی هستند.
پس از وقوع و تشخیص بیماری مدنظر باید نسبت به درمان آن اقدام کنید، در واقع هرچه درمان سریعتری انجام شود، امکان بهبودی بهتر بیمار نیز افزایش مییابد. فراموش نکنید که اگرچه این بیماری به طور کلی قابل درمان است، اما بحث مراقبت در درون نقاهت را باید جدی بگیرید. در صورت نیاز به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، میتوانید با پزشکان مدیست تماس برقرار کنید.