لوپوس چیست؟ | روش‌های درمان + تشخیص علائم
- 11 بهمن 1402
- صفر نظر
- روماتولوژی
لوپوس یک بیماری خودایمنی مزمن است که باعث بروز علائم مختلفی از جمله تب، خستگی، بثورات، بدن درد و گیجی می‌شود. این بیماری، انواع مختلفی دارد و بر قسمت‌های مختلفی از بدن اثر می‌گذارد. اگر علائم لوپوس را دارید و به مشاوره نیاز دارید کافی است به صورت تلفنی یا از طریق چت با همکاران ارتباط بگیرید. علاوه بر این، برای درمان بیماری خود می‌توانید به صورت آنلاین و با مراجعه به سایت، نوبت خود را رزرو کنید. اما ما در این مطلب، به این موضوع می‌پردازیم که بیماری لوپوس چیست، انواع مختلف آن چه نام دارد و علائم و روش‌های درمان لوپوس کدامند؟
لوپوس چیست؟
لوپوس یک بیماری خودایمنی مزمن است که باعث التهاب در سراسر بدن می‌شود. با این حال، در درجه اول یک بیماری موضعی بوده و در نتیجه، همیشه سیستمیک نیست.
بیماری خودایمنی، وضعیتی است که در آن سیستم ایمنی بدن شما موجب التهاب و تجزیه سلول‌های خود می‌شود. بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس یک نوع خفیف آن را تجربه می‌کنند، اما عدم درمان مناسب باعث حاد شدن بیماری شود.
در حال حاضر، هیچ درمانی قطعی و مشخصی برای لوپوس وجود ندارد و بیشتر روش‌های درمانی بر کاهش علائم و کاهش التهاب بدن با مصرف دارو تمرکز می‌کنند.
علائم این بیماری بسته به نوع لوپوس متفاوت خواهد بود و در نتیجه، برای درمان نیز داروهای متفاوتی ممکن است تجویز شود. پیگیری روند درمان و مصرف داروها برای کنترل بیماری بسیار ضروری است.
اگر شما هم به این بیماری مبتلا هستید و به مشاوره نیاز دارید می‌توانید از قسمت چت یا از طریق تماس تلفنی با مشاوران کلینیک آنلاین مدیست صحبت کنید و برای رزرو نوبت نیز کافی است از طریق سایت، اقدام کرده و نوبت دریافت کنید.
مشاوره با فوق تخصص روماتولوژی
دریافت مشاوره‌ها
علائم لوپوس چیست؟
علائم لوپوس به قسمت‌هایی از بدن شما که درگیر شده‌اند، بستگی دارد. التهاب ناشی از لوپوس می‌تواند اندام‌ها و بافت‌های مختلف بدن شما را درگیر کند. این قسمت‌ها عبارتند از:
• مفاصل
• پوست
• قلب
• خون
• ریه‌ها
• مغز
• کلیه‌ها
علائم لوپوس ممکن است دائمی باشند یا به طور ناگهانی از بین روند و یا به صورت موقت ظاهر شوند و سپس ناپدید شوند. هیچ دو نوع لوپوسی مثل هم نیست. اما شایع‌ترین علائم بیماری لوپوس چیست؟
• تب شدید
• خستگی
• بدن درد
• درد مفاصل
• بثورات پوستی (بثورات پروانه‌ای شکل روی صورت)
• ضایعات پوستی
• تنگی نفس
• سندرم شوگرن که علائم آن، خشکی مزمن چشم و خشکی دهان است
• پریکاردیت و پلوریت که هر دو موجب درد قفسه سینه می‌شوند
• سردرد
• گیجی
• کاهش حافظه
علاوه بر این، التهاب ناشی از لوپوس باعث ایجاد عوارضی در ارگان‌های مختلف بدن می‌شود. بیماری لوپوس، بیش از همه اندام‌های زیر را درگیر می‌کند:
• کلیه‌ها
• خون
• ریه‌ها
علت بروز بیماری لوپوس چیست
اگرچه متخصصان دقیقاً نمی‌دانند علت اصلی لوپوس چیست، اما معتقدند که ترکیبی از عوامل مختلف زمینه‌ای در بروز آن نقش دارند. اما اصلی‌ترین عوامل بروز لوپوس چیست؟
محیط: یک بررسی در سال 2019، محرک‌هایی مانند سیگار کشیدن، استرس، و قرار گرفتن در معرض سمومی مانند گرد و غبار سیلیس را به عنوان عوامل بالقوه لوپوس شناسایی کرد.
ژنتیک: براساس بنیاد لوپوس آمریکا، بیش از 50 ژن مرتبط با لوپوس شناسایی شده است. علاوه بر این، داشتن سابقه خانوادگی لوپوس ممکن است فرد را در معرض خطر بیشتر ابتلا به این بیماری قرار دهد.
هورمون‌ها: یک مطالعه در سال 2019 نشان می‌دهد که سطوح غیر معمول هورمون مانند افزایش سطح استروژن در ابتلا به لوپوس نقش دارد.
عفونت‌ها: بر اساس یک مطالعه در سال 2021، کارشناسان هنوز در حال بررسی ارتباط بین لوپوس و عفونت‌هایی مانند سیتومگالوویروس و اپشتین بار هستند.
مصرف دارو
مصرف طولانی مدت از برخی داروها مانند هیدرالازین (آپرسولین)، پروکائین آمید (پروکانبید) و کینیدین، با لوپوس ارتباط دارد. همچنین، افرادی که داروهای مسدودکننده TNF را برای بیماری‌ها مانند آرتریت روماتوئید، بیماری التهابی روده و اسپوندیلیت آنکیلوزان مصرف می‌کنند ممکن است به DIL مبتلا شوند. اگرچه این اتفاق نادر است اما تتراسایکلین‌ها مانند مینوسیکلین که برای درمان آکنه و روزاسه به کار می‌روند، ممکن است موجب بروز لوپوس شوند. علاوه بر این، ممکن است هیچ یک از علل فوق درباره لوپوس را تجربه نکرده باشید و در عین حال باز هم به این بیماری مبتلا شوید.
گروه‌های در معرض لوپوس
گروه‌های خاصی در معرض خطر بیشتر ابتلا به لوپوس قرار دارند. طبق گفته بنیاد لوپوس آمریکا، چند نمونه از عوامل خطر ابتلا به لوپوس عبارتند از:
جنسیت. زنان بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به لوپوس قرار دارند، اما این بیماری در مردان به شکلی شدیدتر ظاهر می‌شود.
سن. اگرچه لوپوس ممکن است در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در بین 15 تا 44 سال دیده شده است.
سابقه خانوادگی. هرگونه سابقه خانوادگی لوپوس به این معنی است که شما بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستید.
قومیت. در ایالات متحده، لوپوس در افراد رنگین پوست، سیاه‌پوستان، اسپانیایی تبارها، مردم لاتین، آسیایی‌ها، بومیان آمریکا، بومیان هاوایی و جزایر اقیانوس آرام، بیشتر از مردم قفقاز دیده می‌شود. لوپوس ممکن است در سن پایین‌تر و در گروه‌های فوق، شدیدتر باشد. تحقیقاتی در سال 2014 نشان می‌دهد که از هر 537 زن سیاه پوست در آمریکا 1 نفر به لوپوس مبتلا می‌شود. محققان کاملاً مطمئن نیستند که آیا عوامل ژنتیکی یا اجتماعی-اقتصادی (یا هر دو) در بروز آن نقش دارند. با این حال، تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود چرا لوپوس، بیشتر این گروه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
روش های درمان لوپوس چیست؟
در حال حاضر، هیچ روش درمان مشخص و قطعی برای انواع اشکال لوپوس وجود ندارد. با این حال، انواع روش‌های مختلف درمانی به شما در مدیریت علائم این بیماری کمک می‌کند. داروهایی برای کمک به مدیریت علائم این بیماری و جلوگیری از عود بیماری لوپوس در دسترس هستند. هنگامی که درمان های لوپوس را توصیه می کند، پزشک علائم و شدت آنها را در نظر می‌گیرد.
به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید تا وضعیت شما را کنترل کند و بفهمید که آیا برنامه درمانی شما برای مدیریت علائم شما موثر بوده است یا خیر. علائم لوپوس ممکن است در طول زمان تغییر کند. به همین دلیل، پزشک ممکن است داروهای شما را تغییر دهد یا دوز داروی فعلی را تنظیم کند.
تغییر در سبک زندگی
سرویس بهداشت ملی (NHS) می گوید که علاوه بر دارو، ممکن است پزشک شما تغییراتی در شیوه زندگی را نیز برای کمک به مدیریت علائم لوپوس توصیه کند. تغییرات لازم برای یک بیمار لوپوس چیست؟
• اجتناب از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور UV
• داشتن یک رژیم غذایی سالم
• مصرف مکمل‌هایی که علائم را کاهش می‌دهند مانند مصرف کلسیم، ویتامین D و روغن ماهی
• ورزش منظم
• ترک سیگار
• داروی لوپوس
مصرف دارو
نوع دارویی که به شما داده می‌شود به علائم و همچنین شدت آنها بستگی دارند. داروها به روش‌های مختلفی زیر به رفع علائم لوپوس کمک می‌کنند:
• کنترل سیستم ایمنی بدن شما
• کاهش میزان تورم یا التهاب
• کمک به جلوگیری از آسیب به مفاصل یا اندام‌های داخلی شما
از جمله داروهای لوپوس، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هستند که تورم و درد را کاهش می‌دهند. برای مثال می‌توان به داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن و ناپروکسن اشاره کرد.
داروهای ضد مالاریا نیز برخی علائم لوپوس مانند درد مفاصل، خستگی و بثورات را برطرف می‌کنند. در واقع، آنها به متوقف کردن تشدید علائم لوپوس کمک می‌کنند. مصرف آن در دوران بارداری برای کاهش عوارض مرتبط با بارداری و خطر بدتر شدن بیماری در والدین توصیه می‌شود.
کورتیکواستروئیدها به آرام کردن سیستم ایمنی شما کمک کرده و درد و تورم را کاهش می‌دهند. آنها به اشکال مختلفی از جمله تزریقی، کرم‌های موضعی و قرص وجود دارند. نمونه‌ای از کورتیکواستروئیدها پردنیزون است. کورتیکواستروئیدها ممکن است عوارض جانبی مانند عفونت و پوکی استخوان ایجاد کنند. بنابراین، باید دوز و مدت مصرف را به حداقل برسانید.
داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی برای سرکوب سیستم ایمنی بدن شما به کار می‌روند. از آنجایی که آنها بسیار قوی هستند و مقاومت بدن شما در برابر عفونت را کاهش می‌دهند، معمولاً فقط زمانی تجویز می‌شوند که لوپوس شدید باشد یا بر بسیاری از اندام‌ها اثر بگذارد.
بیولوژیک‌ها نیز داروهایی هستند که منشا بیولوژیکی دارند. بلیموماب (Benlysta) نوعی داروی بیولوژیکی است که آن را برای درمان و کنترل لوپوس تجویز می‌کنند.
انواع بیماری لوپوس
بیماری لوپوس، اشکال مختلفی دارد و علائم برخی از آنها خفیف‌تر از دیگر انواع لوپوس است. اما انواع مختلف لوپوس چیست؟
لوپوس اریتماتوی سیستمیک
لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) شایع‌ترین نوع لوپوس است. وقتی فردی می گوید که مبتلا به لوپوس است، احتمالاً به SLE اشاره می‌کند.
SLE نام خود را از این واقعیت گرفته است که معمولاً چندین سیستم، به اندام مختلف بدن شما حمله می‌کنند. طبق یک تحقیق، این اندام‌ها عبارتند از:
• کلیه‌ها
• پوست
• مفاصل
• قلب
• سیستم عصبی
• ریه‌ها
SLE از نوع خفیف تا شدید متغیر است. علائم این بیماری ممکن است در طول زمان بدتر شده و سپس، بهبود یابد. وقتی که علائم شما بدتر می‌شود، به آن دوره‌های عود گفته می‌شود. دوره‌هایی که علائم بهبود می‌یابند یا از بین می‌روند، دوره بهبودی نامیده می‌شوند.
مشاوره با پزشک
لوپوس پوستی
این نوع لوپوس به پوست شما محدود شده و موجب ایجاد بثورات و ضایعات دائمی همراه با اسکار می‌شود. انواع مختلف لوپوس پوستی عبارتند از:
لوپوس حاد پوستی. این نوع لوپوس باعث ظاهر شدن بثورات قرمزرنگ پروانه‌ای شکل روی گونه‌ها و بینی می‌شود.
لوپوس پوستی تحت حاد. این نوع بیماری پوستی باعث ایجاد بثورات قرمز، برجسته و پوسته پوسته در بدن می‌شود. اغلب قسمت‌هایی که بدن در معرض نور خورشید بوده‌اند را هدف قرار می‌دهد اما معمولاً منجر به زخم نمی‌شود.
لوپوس پوستی مزمن. نام دیگر آن، لوپوس دیسکوئید است و موجب ایجاد بثورات بنفش یا قرمز می‌شود. علاوه بر این، شامل علائمی چون تغییر رنگ پوست، زخم و ریزش مو همراه می‌شود.
اگرچه لوپوس حاد پوستی اغلب سایر قسمت‌های بدن را هم درگیر می‌کند، اما لوپوس پوستی تحت حاد و مزمن معمولاً فقط روی پوست رخ می‌دهد.
لوپوس نوزادی
این بیماری بسیار نادر است و نوزادانی را که والدین آنها دارای آنتی بادی های خودایمنی خاصی هستند، درگیر می‌کند. این آنتی بادی‌های خودایمنی از طریق جفت از والدین به جنین منتقل می‌شوند. همه والدینی که این آنتی بادی‌ها را دارند علائم لوپوس را ندارند. در واقع، تحقیقات نشان می‌دهد که حدود 25 درصد از مادرانی که فرزندی با لوپوس نوزادی به دنیا می‌آورند، علائم لوپوس ندارند. با این حال، تخمین زده می‌شود که علائم لوپوس ظرف 3 سال بعد در 50 درصد این مادران ظاهر می‌شود. علائم این نوع لوپوس چیست؟
• بثورات پوستی
• کم خونی
• مشکلات کبدی بعد از تولد
اگرچه برخی نوزادان ممکن است مشکلاتی در رشد قلب داشته باشند، اکثر آنها علائمی دارند که پس از چند ماه از بین می‌روند. اگر این آنتی بادی‌ها را دارید، باید در دوران بارداری به دقت تحت نظر باشید. تیم پزشکی شما باید شامل متخصصانی مانند روماتولوژیست و متخصص زنان و زایمان باشد.
لوپوس ناشی از مصرف دارو
مصرف برخی داروهای تجویزی منجر به لوپوس ناشی از مصرف دارو (DIL) می‌شود که به آن لوپوس اریتماتوز ناشی از مصرف دارو (DILE) نیز گفته می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که DIL ممکن است به دلیل مصرف طولانی مدت داروهای خاص تجویز شده ایجاد شود. بسیاری از داروها باعث ایجاد DIL در شما می‌شوند. برخی از این داروها عبارتند از:
• داروهای پیرازین آمید (داروی سل) و داروهای ضد میکروبی مانند تربینافین
• داروهای ضد تشنج مانند فنی توئین (دیلانتین) و والپروات
• داروهای مربوط به آریتمی مانند کینیدین و پروکائین آمید
• داروهای فشار خون بالا مانند هیدرالازین
• داروهای بیولوژیکی به نام داروهای ضد TNF-alpha از جمله اینفلیکسیماب و اتانرسپت
اگرچه DIL علائم SLE را دارد، در بیشتر موارد این بیماری معمولاً اندام های اصلی را درگیر نمی‌کند. با این حال، ممکن است باعث پریکاردیت و پلوریت شود. DIL معمولاً ظرف چند هفته پس از قطع دارو که باعث بروز آن شده است از بین می‌رود.
آیا بیماری لوپوس قابل سرایت است؟
لوپوس، یک بیماری مسری نیست. این موضوع که دقیقاً چه چیزی باعث لوپوس می شود بسیار پیچیده است. طبق گفته NHS، این بیماری از کسی به کسی دیگر منتقل نمی‌شود، بلکه افراد ممکن است بر اثر ترکیبی از عوامل مانند هورمون، ژنتیک، سابقه خانوادگی به آن مبتلا شوند. بنابراین، اگرچه برخی از افراد با سابقه خانوادگی لوپوس بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن قرار دارند، آن را از شخص دیگری نمی‌گیرند. در واقع، شما ممکن است سابقه خانوادگی لوپوس داشته باشید و هرگز به آن مبتلا نشوید.
نحوه پیشگیری از لوپوس
شاید بپرسید که بهترین روش پیشگیری از لوپوس چیست؟ شما لزوما نمی‌توانید از لوپوس پیشگیری کنید، اما می‌توانید از عواملی که موجب تشدید علائم می‌شوند دوری کنید. به عنوان مثال، شما می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:
• اگر قرار گرفتن در معرض آفتاب باعث ایجاد بثورات شده است، کمتر در زیر نور مستقیم خورشید قرار بگیرید. همیشه از کرم ضد آفتاب که SPF 70 یا بیشتر دارد، استفاده کنید که هم اشعه ماوراء بنفش و هم اشعه uvb را مسدود کند.
• سعی کنید در صورت امکان از مصرف داروهایی که شما را نسبت به نور آفتاب حساس‌تر می‌کنند بپرهیزید. این داروها شامل آنتی بیوتیک‌های مینوسیکلین (مینوسین) و تری متوپریم_سولفامتوکسازول (باکتریم) و دیورتیک‌ها مانند فوروزماید (لاسیکس) یا هیدروکلروتیازید می‌شوند.
• تکنیک‌های مدیریت استرس را به کار ببرید. مدیتیشن، تمرین یوگا یا ماساژ و هر چیزی که به آرامش ذهن شما کمک می‌کند را انجام دهید.
• از افرادی که به سرماخوردگی و سایر عفونت‌ها مبتلا هستند دوری کنید.
• هر شب حداقل 7 تا 9 ساعت باید بخوابید.
آیا بیماری لوپوس باعث مرگ می شود؟
لوپوس ممکن است به شکل‌های مختلف از نوع خفیف تا تهدید کننده زندگی باشد. در واقع، شدت آن به قسمت‌هایی از بدن که مورد حمله سیستم ایمنی قرار می‌گیرند، بستگی دارد. شایع‌ترین اشکال لوپوس، خفیف هستند و اگرچه بیشتر آنها به مصرف دارو نیاز دارند، اما از زندگی خود لذت می‌برند. به عبارتی دیگر، باید گفت لوپوس تنها در موارد نادری، زندگی را تهدید می‌کند و ممکن است به مرگ منجر شود.
نتیجه‌گیری
در این مقاله به این سوال پاسخ دادیم که لوپوس چیست؟ گفتیم که لوپوس، بیماری خودایمنی است که هیچگونه درمان قطعی برای آن وجود ندارد. با این حال، با یک رژیم غذایی مناسب، سبک زندگی سالم و مصرف دارو و توجه به توصیه‌های پزشک می‌توان از تشدید علائم بیماری جلوگیری کرد و زندگی عادی داشت. اگر به این بیماری یا علائم آن دچار هستید اما برای درمان بیماری اقدام نکرده‌اید کافی است از طریق سایت برای رزرو نوبت اقدام کنید. در صورتی که درباره این بیماری، سوالی دارید از طریق چت یا تماس تلفنی با مشاوران و پزشکان سایت ارتباط برقرار کنید.
